Duodenal switch ameliyatı ilk kez 1979 yılında açık cerrahi yöntem ile yapılmaya başlanmıştır. Bu cerrahi yöntemde mide sleeve gastrektomi şeklinde kesilir, oniki barsak kapatılır ve mide ince barsağın orta kısmına bağlanır. İlave olarak ince barsaklar arasında safra akım yönünü değiştirmek için ikinci bir bağlantı yapılır. Bu ameliyat yöntemi alım kısıtlayıcı etkisinin yanında özellikle emilim azaltıcı ve nöroendokrin etkili bir yöntemdir.

Çok karmaşık gibi görünen bu cerrahi yöntemin hormonal sonuçları çok etkilidir. İştah hormonu olarak tanımlanan “ghrelin” başlıca midenin üst kısmı olan fundus’ta yerleşmiş hücrelerden salınmaktadır. Fizyolojik durumlarda açlıkla beraber ghrelin seviyesi artmaya başlar, yemekten hemen önce pik yapar ve yemekle baskılanır. Aslında bizi yemeğe yönelten hormondur. Ama sadece mideden salınmadığı diğer sindirim sistemi organlarından da salındığı unutulmamalıdır. Sleeve gastrektomi sonrasında ghrelin bazal seviyeye geldiği için açlık hissi azalmaya başlar.

Leptin obezitede etkili diğer bir hormondur; yağ dokusundan ve barsak yüzeyinden salgılanır. Leptin hormonunun ana görevi enerji balansını dengelemektir; bunu açlık kontrolü ve yağ depolama ile yapar. Obezite ile birlikte leptine direnç gelişir ve yağ dokusunun artması leptin seviyesinin yükselmesine neden olur. İnce barsağın son kısmına gıdaların hızla götürülmesi mevcut leptin direncini kırar. Yağ depolama terse döner ve enerji üretimi için yağlar kullanılmaya başlar; işte tam da bu nedenle bypass yapılan olgularda yağlar bitene kadar kas yıkımı olmaz.